-
1 omdle|nie
Ⅰ sv ⇒ omdleć Ⅱ n 1. (utrata przytomności) faint; swoon książk.- popaść a. zapaść w omdlenie to fall in a faint a. a swoon- ocknął się z omdlenia he came to, he came (a)round2. (słabość) weariness U- czuł omdlenie w nogach he felt his legs were wearyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > omdle|nie
См. также в других словарях:
omdlenie — n I 1. rzecz. od omdleć. 2. lm D. omdlenieeń «chwilowa utrata przytomności spowodowana zmniejszeniem dopływu krwi do mózgu; występuje przy wyczerpaniu, wykrwawieniu, bólach, niedoborze tlenu itp.» Popaść, wpaść, zapaść w omdlenie. Ocknąć się z… … Słownik języka polskiego
